استادبزرگ
دکتر یانگ، جوئینگ-مینگ

یادگیری با استادان بزرگ

دکتر یانگ، جوئینگ-مینگ (楊俊敏博士) سفر خود را در هنرهای رزمی سنتی چینی در سن پانزده‌سالگی آغاز کرد و زیر نظر استاد چنگ، جین-زاو (曾金灶) به تمرین سبک «درنای سفید» شائولین (Bái Hè) پرداخت. طی سیزده سال (۱۹۶۱ تا ۱۹۷۴)، او به یکی از استادکاران برجسته این سبک جنوبی تبدیل شد که شامل تکنیک‌های دست‌خالی و انواع سلاح‌ها همچون شمشیر یک‌لبه، چوب‌دست، نیزه، نیزه سه‌شاخه و دو چوب‌کوتاه است. تحت هدایت استاد چنگ، دکتر یانگ همچنین به‌طور عمیق به مطالعهٔ «چین‌نا» (Qin Na)، چی‌کونگِ درنای سفید، ماساژ «تویی‌نا» (Tui Na)، تکنیک‌های «دیان شوئه» (Dian Xue) و درمان‌های گیاهی پرداخت.

در شانزده‌سالگی، دکتر یانگ یادگیری تای‌چی‌چوانِ سبک یانگ را نزد استاد کائو، تائو (高濤) آغاز کرد. تبار تای‌چی‌چوان او مستقیماً به خانوادهٔ یانگ می‌رسد، از طریق استاد کائو که شاگرد استاد یُئه، هوان‌ژی (樂奐之) بود؛ هوان‌ژی از شاگردان «داخلی» یانگ، چنگ‌فو (楊澄甫) بود (هیچ نسبت خانوادگی با دکتر یانگ ندارد). پس از دو سال تمرین با استاد کائو، دکتر یانگ درک خود از تای‌چی‌چوان را با تمرین و پژوهش نزد استاد لی، مائو-چینگ (李茂清) و هم‌تمرینی به نام آقای ویلسون چن در تایپه گسترش داد. استاد لی، شاگرد استاد مشهور هان، چینگ-تانگ (韓慶堂) و آقای چن که نزد استاد چانگ، شیانگ-سان (張詳三) آموزش دیده بود، هر دو نقش چشمگیری در رشد و پیشرفت دکتر یانگ داشتند. دکتر یانگ به مهارت بالایی در فرم دست‌خالی تای‌چی، «پوشینگ‌هندز»، فرم رزمی دو نفره، شمشیر تای‌چی، شمشیر یک‌لبه تای‌چی و چی‌کونگ تای‌چی دست یافت.

در دوران تحصیل در کالج تام‌کانگ در تایپه، دکتر یانگ همچنین تمرین «مشت بلند» شائولین (Chǎngquán) را با استاد لی در باشگاه گُوشو کالج تام‌کانگ (۱۹۶۴ تا ۱۹۶۸) آغاز کرد. در این دوره، او در سبک شمالی که بر تکنیک‌های ضربه با پا تأکید دارد و شامل فرم‌های دست‌خالی و سلاح است، مهارت یافت.

دکتر یانگ در نوجوانی با چی‌کونگ آشنا شد و نخستین بار آن را از طریق سبک درنای سفید فرا گرفت. در این سبک، چی‌کونگ بخشی ضروری از برنامهٔ آموزشی بود و برای تقویت تاندون‌ها و رباط‌ها تمرین می‌شد و پایه‌ای برای پرورش «جینگ» نرم به شمار می‌رفت. در آن زمان، دکتر یانگ تردید داشت که چی‌کونگ بتواند به درمان زخم معده‌اش که شش سال او را آزار داده بود، کمک کند. اما به توصیهٔ استاد چنگ، نزد استاد کائو رفت تا تای‌چی‌چوان بیاموزد. به شگفتی او، تمرین چی‌کونگ تای‌چی باعث درمان کامل زخم معده‌اش شد. این تجربهٔ تحول‌آفرین، تعهدی مادام‌العمر به چی‌کونگ در او ایجاد کرد و او همچنان آن را برای حفظ و بهبود سلامت خود ادامه می‌دهد.

در دوران تحصیل در دانشگاه ملی تایوان (۱۹۶۹ تا ۱۹۷۴)، دکتر یانگ «هشت قطعه ابریشم»، «پنج بازی حیوانات» و «چی‌کونگ توپ تای‌چی» را در پارک‌های محلی آموخت. در دههٔ ۱۹۶۰، هزاران نفر در تایوان به تمرین چی‌کونگ در پارک‌ها می‌پرداختند و بزرگ‌ترین و شناخته‌شده‌ترین آن‌ها پارک تایپه بود.

با عمیق‌تر شدن علاقهٔ او به چی‌کونگ، دکتر یانگ شروع به جست‌وجوی هر کتابی که بتواند در این زمینه پیدا کند، کرد. در اواخر دههٔ ۱۹۷۰، او به مجموعه‌ای غنی از منابع منتشرشده در تایوان دست یافت. حدود سال ۱۹۹۹، دکتر یانگ به همراه استاد لیانگ، شو-یو، یک تیم هنرهای رزمی از آمریکا و کانادا را برای رقابت در چین هدایت کرد. در این سفر، او با انبوهی از نسخ خطی چی‌کونگ که پیش‌تر پنهان مانده بودند روبه‌رو شد و تا جایی که توانست آن‌ها را خریداری کرد. این مجموعهٔ گسترده به او امکان داد تا درک خود از نظریه‌های عمیق پشت چی‌کونگ را تعمیق بخشد. از طریق مطالعهٔ نظری و تمرین شخصی، او شروع به انتشار کتاب‌هایی در زمینهٔ چی‌کونگ کرد. درک او همچنان با تدریس سمینارها و کاوش‌های بیشتر در این هنر، در حال تکامل است.

آغاز مسیر آموزش
در هجده‌سالگی، دکتر یانگ وارد کالج تام‌کانگ در منطقهٔ تایپه‌شیان شد تا فیزیک بخواند و هم‌زمان آموزش «مشت بلند» شائولین (چانگ‌چوان / Changquan) را نزد استاد لی، مائو-چینگ در باشگاه گُوشوی کالج تام‌کانگ (۱۹۶۴ تا ۱۹۶۸) آغاز کرد. او سرانجام به عنوان دستیار مربی زیر نظر استاد لی فعالیت کرد. در سال ۱۹۷۱، دکتر یانگ کارشناسی ارشد فیزیک خود را از دانشگاه ملی تایوان دریافت کرد و سپس بین سال‌های ۱۹۷۱ تا ۱۹۷۲ در نیروی هوایی چین خدمت نمود. در طول خدمت، او در آکادمی افسری نیروی هوایی چین فیزیک تدریس می‌کرد و هم‌زمان به آموزش ووشو نیز می‌پرداخت. پس از ترخیص افتخاری در سال ۱۹۷۲، به کالج تام‌کانگ بازگشت تا فیزیک تدریس کند و آموزش‌های خود را نزد استاد لی ادامه دهد. از استاد لی، دکتر یانگ کونگ‌فو سبک شمالی را آموخت که هم شامل تکنیک‌های دست‌خالی—به‌ویژه فنون ضربه با پا—و هم انواع سلاح‌ها بود.

دکترا در سال ۱۹۷۸
در سال ۱۹۷۴، دکتر یانگ برای ادامهٔ تحصیل در رشتهٔ مهندسی مکانیک به دانشگاه پردو در ایالات متحده رفت. به درخواست چند دانشجو، او شروع به آموزش کونگ‌فو کرد که این امر منجر به تأسیس «باشگاه تحقیقاتی کونگ‌فو چینی دانشگاه پردو» در بهار ۱۹۷۵ شد. او همچنین در پردو دوره‌های دانشگاهی تای‌چی‌چوان را به‌صورت رسمی تدریس می‌کرد. در مه ۱۹۷۸، دکترای مهندسی مکانیک خود را از پردو دریافت کرد.

انجمن هنرهای رزمی یانگ (YMAA) در سال ۱۹۸۲ در بوستون، ماساچوست تأسیس شد. با هدف حفظ کونگ‌فو و چی‌کونگ سنتی چینی، دکتر یانگ آموزش شاگردان را در شاخه‌های «مشت بلند» شائولین، کونگ‌فو درنای سفید و تای‌چی‌چوان سبک یانگ آغاز کرد. امروزه، YMAA یک سازمان بین‌المللی با ۵۶ مدرسه در آرژانتین، بلژیک، کانادا، شیلی، فرانسه، هلند، مجارستان، ایران، ایرلند، ایتالیا، لهستان، پرتغال، اسپانیا، آفریقای جنوبی، بریتانیا و ایالات متحده است. در اوایل دههٔ ۱۹۸۰، دکتر یانگ چندین کتاب با انتشارات یونیک منتشر کرد. او در سال ۱۹۸۴ از حرفهٔ مهندسی بازنشسته شد تا به رؤیای همیشگی خود، یعنی آموزش و تحقیق در هنرهای چینی و معرفی آن‌ها به غرب از طریق کتاب‌ها، ویدئوها و دی‌وی‌دی‌های متعدد، بپردازد.

آغاز نویسندگی
مرکز انتشارات YMAA که در سال ۱۹۸۴ بنیان‌گذاری شد، بسیاری از کتاب‌ها و ویدئوهای نوآورانهٔ دکتر یانگ را منتشر کرده و پیشگام در تبادل فرهنگی میان شرق و غرب بوده است. غرب در علوم مادی به موفقیت رسیده و شرق در پرورش سطوح معنوی شهرت دارد. در این روند تبادل، ایجاد پل‌های ارتباطی برای ادغام موفقیت‌آمیز دستاوردهای هر دو تمدن ضروری است. آثار دکتر یانگ به زبان‌های فرانسوی، ایتالیایی، اسپانیایی، لهستانی، چکی، هلندی، بلغاری، روسی، مجاری، پرتغالی، کرواتی، آلمانی و فارسی ترجمه شده‌اند.

به‌طور خلاصه، دکتر یانگ از سال ۱۹۶۱ درگیر کونگ‌فو چینی بوده است. او ۱۳ سال به یادگیری «درنای سفید» شائولین (Bai He)، «مشت بلند» شائولین (Changquan) و تای‌چی‌چوان پرداخته و بیش از ۳۰ سال تجربهٔ آموزشی دارد: هفت سال در تایوان، پنج سال در دانشگاه پردو، دو سال در هیوستون تگزاس و ۲۴ سال در بوستون ماساچوست. در ۲۹ نوامبر ۲۰۰۵، او برای نخستین بار عنوان استاد تای‌چی را به یکی از شاگردان ارشدش (راجر ویدن) اعطا کرد که طبق سنت، این امر عنوان افتخاری «استاد بزرگ» را برای دکتر یانگ به همراه آورد.

شهرت جهانی
در طول سال، دکتر یانگ بین شعب بین‌المللی و مدارس وابستهٔ YMAA در سراسر جهان سفر می‌کند و همچنین در آمریکا و دیگر کشورها به ارائهٔ سخنرانی‌ها و سمینارهایی در زمینهٔ هنرهای رزمی چینی و چی‌کونگ می‌پردازد. او به کشورهایی چون آرژانتین، اتریش، باربادوس، بوتسوانا، بلژیک، برمودا، کانادا، چین، شیلی، انگلستان، مصر، فرانسه، آلمان، هلند، مجارستان، ایران، ایرلند، ایتالیا، لتونی، مکزیک، لهستان، پرتغال، قطر، عربستان سعودی، اسپانیا، آفریقای جنوبی، سوئیس و ونزوئلا سفر کرده است. تاکنون بیش از ۳۵ کتاب و بیش از ۵۰ ویدئو در زمینهٔ هنرهای رزمی و چی‌کونگ منتشر کرده است. در حال حاضر او ریاست «انجمن هنرهای شرقی یانگ» در بوستون، ماساچوست را بر عهده دارد.

از سال ۲۰۰۴، دکتر یانگ پروژهٔ «مرکز اقامتی YMAA» را در شهرستان هومبولت، کالیفرنیا راه‌اندازی کرده است—یک مرکز غیرانتفاعی که در آن گروهی منتخب از شاگردان در یک برنامهٔ جامع ده‌ساله آموزش می‌بینند. او همچنان به برگزاری سمینارها در کالیفرنیا، بوستون و دیگر نقاط جهان ادامه می‌دهد.

سمت‌ها

• بنیانگذار انجمن هنرهای رزمی یانگ (YMAA International)
• عضو هیئت مدیرهٔ مرکز انتشارات YMAA
• نایب‌رئیس انجمن بین‌المللی ووشو-سان‌شو دائو
• هم‌رهبر تیم نمایشی هنرهای رزمی آمریکای شمالی (۱۹۹۴)
• عضو افتخاری انجمن شیاتسو آمریکا
• مشاور افتخاری انجمن تاریخ هنرهای رزمی چین
• عضو افتخاری فدراسیون کونگ‌فو شرق ایالات متحده

جوایز

• جایزهٔ بوشیدو (فرانسه)، رتبهٔ اول کتاب سال، ۱۹۹۷
• مجله Inside Kung Fu – مرد سال ۱۹۹۰
• مجله Black Belt – هنرمند کونگ‌فو سال ۲۰۰۳
• مجله Inside Kung Fu – مرد سال ۲۰۰۷
• ناشر هنرهای رزمی سال ۲۰۰۸ توسط یازدهمین کنگره جهانی چی‌کونگ و TCM، دکتر اِفی چاو و انجمن چی‌کونگ آمریکا